Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.

  Czasami zamykają się drzwi, żeby mogły otworzyć się wrota. Nie mogą być otwarte jednocześnie, bo zrobi się przeciąg (...) Zakręty tak naprawdę prostują nasze życie i zawsze będą w nim tacy przyjaciele,
co powypadają z zakrętów
i już nigdy do nas nie wrócą.

 Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.

 Nie mogła być tak kochana. Nawet ona. Nawet przez niego.

 Tylko dwie rzeczy są nieskończone: wszechświat oraz ludzka głupota, choć nie jestem pewien co do tej pierwszej.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Zwyczajny człowiek.
Okrutny, głupi, mściwy.
Jak wszyscy.

 Opłacz to, wykrzycz to, a później weź się w garść, stań na nogi i zacznij żyć. Możesz żyć tak szczęśliwie, że głowa mała.

 Gdy kobieta idzie (...)
cała ziemia kroczy wraz z nią.

 Kłopot z życiem polega na tym, że nie ma okazji go przećwiczyć i od razu robi się to na poważnie.

 Nie mogła zrozumieć,jak to możliwe, że świat nadal istnieje, gdy ona rozpada się na małe kawałeczki...