Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.

 Ból uczy ludzi zadawać więcej bólu.

 Przyjaźń czyniła człowieka bezbronnym i wystawiała go na atak.

 Nie ma problemów są tylko wyzwania.

 Druga na prawo, a dalej prosto aż do rana.

 (...) ja natomiast przepadam za książkami, które w moim życiu stają się ważniejsze niż życie jako takie.

 -Znam tylko jedną rzecz, która może być jednocześnie
bardzo prosta i bardzo skomplikowana. -A co to takiego?
-Miłość.

 To miasto umarło.

 Tylko jedno ratuje człowieka od szaleństwa: nieświadomość.

 Przynosisz tyleż radości, ile bólu. Radości, bo oto jesteś ze mną, bólu, bo nie potrwa to długo.

 To takie stare powiedzenie: powiedz mi, czym się chlubisz, a powiem ci,czego ci brakuje. Powszechna prawda. Dyletant zawsze chce uchodzić za eksperta, sadysta za samarytanina.