Moja głupota budzi grozę.

 Człowiek ma silną potrzebę pewności - chce wierzyć, iż metoda, za pomocą której podejmuje decyzje, jest właściwa. W rzeczywistości woli nawet podejmować „złą” decyzję i być jej pewnym, niż „dobrą” i być targanym wątpliwościami co do jej słuszności.

 Nie ufaj mężczyźnie, który umie tańczyć.

 Nie ma nadziei prócz nas. Nie ma litości prócz nas. Nie ma sprawiedliwości. Jesteśmy tylko my.

 Nie jesteś częścią mojego życia. Jesteś całym moim życiem.

 Strzyg, wiwern, endriag i wilkołaków wkrótce nie będzie na świecie. A skurwysyny będą zawsze.

 Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli we mnie mój potwór.

 Nie ma ludzi trudnych. Istnieją tylko granice naszej cierpliwości.

 Bycie mężczyzną nie chroni przed smutkiem.

 Jesteśmy surowcem z którego sny się wyrabia, a życie to chwila jawy między dwoma snami.

 Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.