Człowieka można tylko zniszczyć, nie pokonać.

 Cóż warta jest miłość, jeżeli ktoś może odrzucić ją od siebie jak niepotrzebny śmieć?

 Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

 Świat był tutaj, gdzie zaginęło serce, oddane innemu człowiekowi. Czyż nie w tym świecie pragnęła żyć? Odnaleźć miłość i trzymać się jej obiema rękami. Miłość to wszystko, czego potrzebujesz.

 Im większa przyjemność ,tym wyższą cenę trzeba później zapłacić.

 Kto kocha, musi umieć zgubić się i odnaleźć.

 Po zniszczeniu przeszłości przyszedł czas na budowanie przyszłości.

 - Nie odchodź - westchnęła.
- Jestem tu - szepnął. - Obok. Czekam.

 Pragnienie uczciwej walki nie jest niczym złym, pod warunkiem, że przeciwnik ma podobne zamiary.

 Niektórych rzeczy nie możemy w sobie zmienić, choćbyśmy nie wiem jak tego pragnęły.

 (...) czas zawsze odbiera pamięć swoim świadkom.