Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam.
Kto kocha, nie potrzebuje nigdy mówić: przepraszam.
Udostępnij:
Inspiracje:
On jest martwy! Nie życzę sobie martwych na moim cmentarzu!
Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście.
Życia nie można włożyć między książki. Trzeba je tam znaleźć.
To jego jedyna wada. Włazi mi do serca. Sprawia, że płaczę.
Każdy wybiera swoje własne wojny.
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.
Kocham cię. Będę cię kochał do dnia w którym umrę. A jeśli jest po tym jakieś życie, to wtedy też będę cię kochał.
Nie lubię ludzi, którzy mnie uwielbiają.
Mieć uczucie, że się jest spętanym,
a równocześnie inne uczucie,
że po uwolnieniu z pęt byłoby
jeszcze gorzej.
Najbardziej upokarzające to gardzić samym sobą.