Ale może powinniśmy kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 [...] jeśli kogoś tak dręczą marzenia o życiu osiadłym, nigdy nie zapuści korzeni.
Tych ludzi przede wszystkim pociąga przygoda.

 Gdy błądzimy po lesie, przychodzi taki moment, że zaczynamy się w nim czuć jak w domu.

 Może warto zrezygnować z dobra, jeśli dzięki temu niszczy się także zło.

 Najważniejsze to zminimalizować
krzywdy, które wyrządza się innym.

 "Myślenie boli, ale można się przyzwyczaić"

 Ani drogi do nieba, ani bramy do ziemi.

 Niektóre słowa po prostu już takie są. Symbolizują całe życie.

 Lenistwo może wydawać się atrakcyjne, praca daje zadowolenie.

 Wszyscy zboczyli, (...)
są jednakowo zepsuci;
nie ma nikogo, kto
by czynił dobrze (...).

 Każdy z nas ma swoją własną rzeczywistość albo nawet kilka i czasem trudno orzec, której należy się trzymać.