Często w swoim życiu był tylko widzem, a to, co ...

 Jego słowa to moja zguba, przywodząca mnie nad skraj przepaści.

 [...] umysł nie ogarnia spostrzeżeń zbyt namacalnie i wyraźnie oczywistych.

 Strzeż się słońca, w słońcu tęskni się najbardziej.

 Ani drogi do nieba, ani bramy do ziemi.

 (...) dojdziesz do celu, jeśli będziesz z odwagą trzymać się swojej ścieżki.

 Żyjąc wystarczająco długo, stajemy się karykaturami samych siebie.

 
-A gdybym powiedział Ci, że Cię kocham..?
- Uciekłabym gdzieś daleko, na koniec świata...
- Dlaczego ?
- Bo jeżeli naprawdę byś kochał, pojechałbyś za mną.

 To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.

 W jednym zdaniu może się dużo zmieścić. Może się wszystko zmieścić. Może się całe życie zmieścić.

 Własnego życia nie da się opowiedzieć, można je tylko obnażyć.