Samotność to żałosny, zgorzkniały towarzysz.
Samotność to żałosny, zgorzkniały towarzysz.
Istnieje różnica między sympatią do kogoś, a troszczeniem się o niego. To drugie wymaga więcej czasu.
Bo człowiek nie wie, gdzie się znajduje to, czego szuka i często unika długo miejsca, dokąd,
dla innych przyczyn wszyscy nas zapraszają.
To, że jestem mną i nikim innym, jest jednym z moich największych walorów. Emocjonalne rany są ceną, którą płaci się za bycie niezależnym.
To, że ludzie umierają, nie znaczy, że razem z nimi umiera nasz gniew.
To nie ty kroczysz drogą. Ta droga wiedzie przez ciebie.
Człowiek jest podły, do wszystkiego przywyka.
Tak, nie wszyscy dorośli są dorosłymi naprawdę. Najczęściej są to po prostu dzieci, przeniesione w czasie o pewien odcinek.
„Mam w sobie głębokie poczucie, że jeśli ktoś jest bogaty wewnętrznie, ma dużą wyobraźnię i wrażliwość, to wystarczy mu czasem podróż do kuchni i przeżyje więcej, niż ktoś, kto zobaczy słonia na safari.”
Usunęła go ze swojego życia równie skutecznie, jak usuwa się plik z komputera, bez żadnych wyjaśnień.
W strachu zaglądaliśmy w siebie nawzajem tak głęboko, jak nie wolno było tego robić.