Każdy z nas nosi w sobie niebo i piekło.

 Czasami miłość oznacza,
że trzeba odejść.

 Strach, o ile nie odbiera głosu zupełnie, bywa dobrym suflerem.

 Jeśli jest miłość, blizny po ospie są tak ładne jak dołki w policzkach.

 Lepsze jutro było wczoraj.

 Jeśli oskarżamy innych, wkładamy nasze życie w ich ręce.

 Fale paradoksu rozlewały się po morzu przyczynowości.

 A więc to prawda! Kochając kogoś namiętnie, okrada się z miłości wszystkich innych, w tym nie tylko męża, ale i dzieci. Oni wszyscy zmieniają się w 'resztę ludzkości'!

 - Boga nie ma - odrzekła spokojnie. - Niebo jest puste. - A potem dodała: - Miłość jest naszą religią, w nią musimy wierzyć.

 Samowiedza jest fatalna. Niepewność czaruje. Mgła nadaje rzeczom urok.

 Nie jesteś warta smutku. Zasługujesz na coś więcej niż samotność. Pokaż, że warto jest kochać.