Błąkające się cienie, które wtedy tyko mogły nabrać siły, gdy ...
Błąkające się cienie, które wtedy tyko mogły nabrać siły, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swoich cierpień,
Niczego nie można zbudować
na niewolnictwie,
chyba, że bunty niewolników.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.
Bo gdy już dotrzesz do końca świata, to nie ma wielkiego znaczenia, którą drogę wybierzesz.
To, że czasem potrzebujemy pomocy, nie znaczy, z jesteśmy słabi.
Przebaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.
Kiedy ludziom zależy na sobie, zawsze potrafią znaleźć jakiś modus vivendi.
Zajmij się własnym polem,
nim przyjrzysz się polu sąsiada.
jestem pewna, że kiedyś żyłam w innym świecie, powraca wciąż ten sen-Ty przychodzisz obok mnie, przez morze biegne [...] po twarzy słońce gładzi. La la laj po cichu...
Złem jest złe używanie dobra.
Życie składa się z takiego łańcucha złączonych ze sobą rozstań.