Błąkające się cienie, które wtedy tyko mogły nabrać siły, gdy ...
Błąkające się cienie, które wtedy tyko mogły nabrać siły, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swoich cierpień,
Udostępnij:
Inspiracje:
Kiedy miała piętnaście lat, umiała już całować z otwartymi ustami i wiedziała, że miłość jest głównie źródłem cierpienia.
Kto ma wszystko, ten dostanie jeszcze, kto nie ma nic, nawet okruch będzie mu zabrany.
Pogrzeby nie są dla zmarłych- są dla żywych.
Świat jest nierealny, z wyjątkiem chwil, kiedy jest wkurwiający.
Sztuka nie jest solowym przedstawieniem;
to symfonia odegrana w ciemnościach, z milionami uczestników i milionami słuchaczy. Radość z pięknej myśli jest nieporównywalna z radością płynąca
z wyrażenia jej - w formie permanentnej.
Wszystko w życiu jest tymczasowe
więc jeśli coś idzie dobrze, trzeba się cieszyć
bo nie będzie trwać wiecznie, a jeśli coś idzie źle,
nie martw się to też nie będzie trwać w nieskończoność.
Poezja to szczery głos duszy ludzkiej, wybuch pewnej formy namiętności.
Po wszystkich ulicach miasta chodzili ludzie, ale nie mogłaby się czuć bardziej samotna, nawet gdyby na ulicy nie było nikogo.
Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.
Żyć znaczy tworzyć nieznane.