Nikt nie powinien zostawać sam na starość, ale to nieuniknione.

 Pragnąłem wracać do miejsc, które się nie zmieniają.
Żeby wszystko czekało na mnie jak zastygłe.
Chciałem powracać do własnych uczuć,
tak jak powraca się do pierwszej miłości.
Nigdy się to nie udawało, ale zawsze próbowałem.

 Ale nie można ciągle martwić się, że umrzesz. Jeżeli będziesz tak robił, to już umarłeś.

 Co to jest miłość? To spacer podczas bardzo drobniutkiego deszczu. Człowiek idzie, idzie i dopiero po pewnym czasie orientuje się, że przemókł do głębi.

 Czasami to wszystko dzieje się bez powodu i wówczas ból jest jeszcze większy.

 Są miejsca których nie mogę opuścić.
Pokoje bez drzwi i okien.
Odwieczna klatka z żeber.

 Ale pachnie! Aż mnie kręci w śliniankach!

 Pewność siebie jest wszystkim.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak po upadku podnosi się z ziemi.

 Wielki płomień rodzi się z małej iskry.

 Kiedy dzieli się poduszkę dzieli się też tajemnice.