Gdy dusza otrząsa się z ciała - jaka ulga.

 Każdy boi się ludzi, którzy mogą nas zranić.

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Żywię do swojej mamy głównie dwa uczucia: miłość i poczucie winy. Miłość za to, że żyję, poczucie winy za to, w jak marnym stylu to robię.

 Jak się zaczyna, nie wiedząc nic, to wszystko jest możliwe.

 Zamiast wierzyć, albo nie wierzyć - wątpię. I wątpienie jest moją religią.

 Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.

 Nasze nieszczęście osiąga najwyższy punkt dopiero wtedy, gdy przewidujemy, że w najbliższej przyszłości powinna się pojawić praktyczna możliwość szczęścia.

 Chciałem umrzeć, a nie udało mi się nawet zasnąć.

 Nigdy nie wiadomo, co na człowieka spadnie. Zamykasz drzwi, a wiatr i tak wciska się przez okno...

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.