
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.
Każdego z nas określają społeczności,
do jakich należy i do jakich nie należy. Jestem tym, tym i tym, ale na pewno nie tamtym, tamtym i tamtym. Twoje określenia są wyłącznie negatywne. Mógłbym spisać nieskończoną listę osób, którymi nie jesteś. Jednak ktoś, kto nie poczuwa się do przynależności do żadnej grupy społecznej, zawsze w końcu popełnia samobójstwo. Albo zabijając ciało,
albo rezygnując z osobowości
i wpadając w obłęd.
Przedtem muszę cię koniecznie pocałować.
Ludzie dzielą się na inteligentnych i takich, co słodzą kawę.
W książce wszystko poszłoby pewnie zgodnie z planem... ale w życiu, cholera, zawsze panował potworny bałagan.
Nie da się osiągnąć pełni szczęścia bez odrobiny szaleństwa.
Nienawiść staje się niczym, kiedy stawką jest przetrwanie.
Natura posiada wiele tajemnic, które dopiero zostaną odkryte.
Nie bój się, trzeba czegoś więcej niż ludzki krzyk, żeby obudzić umarłych.
Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.