
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
Być może każdy, kto wciela się w jakąś postać, staje się w końcu tym, kogo udawał.
Człowiek niezdolny wybierać to już nie człowiek.
Po co żyjesz na tym świecie, jeżeli nic ci z tego świata nie smakuje?
Drobiazgi świadczą o wielkości człowieka, ot co.
Pamiętam. Pamiętam wszystko. I to boli mnie najbardziej.
Nie możesz karać się za coś, nad czym nie masz władzy.
Bo gdybym ja nim nie umiała rządzić, on zacząłby rządzić mną. Muszę być mocna, bo jestem bardzo słaba: zanadto go kocham, więc byłoby po mnie, gdyby się o tym dowiedział.
Szczęście to kwestia wyboru.
Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie…
Źle się w marcu urodzić, bo trudno takiemu dogodzić.