Jękły głuche kamienie. Ideał sięgnął bruku.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Co mnie nie zabije... Lepiej niech zacznie uciekać.

 Obiecywała nagły, obezwładniający smutek.

 Podziel się moja tajemnica z wiatrem, ale nie miej pretensji, ze on przekaże ja drzewom.

 (...) tacy są dorośli. Żyją, żyją i zapominają, jak żyć.

 Taktyczna cierpliwość to klucz do sukcesu.

 Są tacy, co mają rozum, a są tacy, co go nie mają, i już.

 A uciekać nie było gdzie.Kontynent się skończył.

 Ci, którzy chcą myśleć niezależnie, zawsze będą w mniejszości.

 Uśmiechnął się drwiąco. Modelowy uśmiech drania.