
Nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?
Nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?
Prawdy się nie szuka, synu. To ona znajduje nas.
... jeśli kogoś kochamy, to dosyć trudno jest nam wybić go sobie z głowy, kiedy nas porzuca.
Twoje oczy trochę smutne chyba patrzą prosto w moje
Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.
Nic nie załamuje tak, jak złamana obietnica.
Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.
Nigdy nie chciałem pokochać kogoś tak, by nie móc znieść jego utraty.
Błędy są wybaczalne,o ile nie popełnia się ich ponownie.
Los był chorobą,na którą przyszło mu w życiu cierpieć.
Czy to już miłość, gdy ktoś zajmuje tak dużo miejsca w życiu drugiej osoby, że po jego odejściu powstaje niemożliwa do zapełnienia ziejąca pustka?