Nigdy zbytnio nie lubiłam czytać, bo czyż się lubi oddychać?

 Normalny człowiek nie robi rzeczy, których musiałby się wstydzić.

 (…) wszystko się zmienia. Przyjaciele odchodzą, a życie nie zatrzymuje się w miejscu dla nikogo.

 Pozwól, że ja przyniosę ci zachód słońca.

 Tam dom twój, gdzie serce twoje.

 Miłość,
w poczekalni niepewności, niecierpliwe ma dłonie.

 Mój ojciec mawiał, że nie należy płacić za miłość, bo to upokarza kobietę, a ja chciałem zapłacić, aby ją upokorzyć, ale nie miałem pieniędzy...

 Dorośli już tacy są. Lubią wygłaszać mądre teorie, choć sami nie do końca je rozumieją.

 Życia nie mierzy się liczbą oddechów, ale liczbą chwil, w których zapiera nam dech.

 Najbardziej wstydliwą rzeczą dla człowieka jest oszukiwać samego siebie.

 Był nalany po brzegi powagą swego stanowiska,