Miłość ma wpisane w siebie cierpienie.

 Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa.

 Wymyślajcie sobie niemożliwe. Przekonacie się, że nie istnieje.

 Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem.

 Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.

 Ale dla mnie nie ma ani poniedziałku, ani niedzieli: są tylko dni popychające się w bezładzie.

 Boję się, że tylko niemożność posiadania mnie czyni mnie w twoich oczach pożądaną.

 Każdy dzień powinien być znaczący i ważny, bo każdy wydaje się ostatnim.

 Niektóre zachody słońca są tak różowe, że trudno o większe bezguście.

 - Gdzie idziesz? - zapytał.
- Złamać komuś serce. - odparłam.

 Każdy z nas dostaje ciężar na miarę swoich możliwości.