Miłość ma wpisane w siebie cierpienie.

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?

 Ponieważ Bóg nie może być z każdym, wymyślił matkę.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.

 Nie musimy akceptować cudzych przekonań... ale musimy akceptować prawo innych do ich posiadania.

 Nie starzy. Nie młodzi. W wieku umieralnym.

 Bluszcz tuli się do pierwszego drzewa, jakie napotka;
oto pokrótce historia miłości.

 Są góry, przez które trzeba przejść; inaczej droga się urywa.

 Czymże jest szczęście, jeśli nie ułatwieniem życia innym?

 Bo dom jest zawsze tam,
gdzie ludzie których kochamy.

 Zawiedzione nadzieje rodzą wielki ból.