
Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd ...
Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd istnym jest głazem.
Życie to wielki, śmierdzący bajzel... I w tym jest piękno.
Ludzie są skłonni uwierzyć w każdą historię z drugiej ręki, która zdarzyła się gdzieś daleko.
Część naszego życia polega na poszukiwaniu tej jednej osoby, która zrozumie naszą historię.
Lepiej zdać się na mijający czas, który w swej odwiecznej mądrości nada w końcu rzeczom właściwy wymiar.
Być świętym bez Boga - oto jedynie prawdziwy problem jaki znam.
Przyjaźń rodzi się w momencie, gdy jedna osoba mówi do drugiej: "Co? Ty też? Myślałem, że tylko ja".
Samotność – to uczucie, że pod stopami są tylko bezdenne mokradła.
Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.
A może po prostu jest tak, że świat tak łatwo niszczy piękne istoty.
Chcę wyjść poza siebie.