Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem. Zbyt mądrze piękna stąd ...

 Jestem ukrytą klatką w napisach końcowych.

 Życie jest snem, a śmierć przebudzeniem.

 Nadzieja - jedyna rzecz silniejsza od strachu.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Mogą się uratować, ale śmierć i tak ich dosięgnie.

 Nigdy nie zdawałam sobie sprawy, jak wielkim zwycięstwem jest przeżycie kolejnego dnia

 Trzeba sprostać własnym lękom, a one ulotnią się niczym mgła w promieniach słońca.

 Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.

 Co za świat, miły Boże, już nawet skurwysyństwo nie popłaca.

 Dwudziesty pierwszy wiek - wiek singli.