Świat nigdy nie patrzy, gdy dzieją się rzeczy wielkie.

 Trzeba naprawdę się postarać, żeby kochać drugą osobę bardziej niż siebie - szczególnie gdy ona pragnie kogoś innego.

 Miłość do siebie jest jak mięsień, potrzebuje treningu, żeby dobrze działać. Za każdym razem, kiedy człowiek próbuje wybaczyć sobie to, że nie jest doskonały, troszczy się o siebie, pozwala sobie na to, żeby robić to, co daje mu radość, widzi swoje błędy jako cenną informację, a nie dowód własnej dobroci,
jest mu łatwiej kochać siebie bezwarunkowo.

 Miłość jest tęsknotą po utraconej połowie nas samych.

 Kiedy wszyscy są wariatami, nikt nie jest wariatem...

 Żal bywa potwornie samolubny.

 W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.

 Nieoczekiwane propozycje podróży są lekcjami tańca udzielanymi nam przez Boga.

 Najgorszą chorobą świata jest myślenie. Jest bowiem nieuleczalne.

 Ubogi żywi się jak może, a bogaty jako chce.

 Patrzy przez okno i pyta siebie, dlaczego jedni mają to, co im potrzebne, bez żadnego trudu, tak jakby im się to należało, a inni muszą szukać tego wszędzie, daleko,
w obcych miejscach, wśród obcych twarzy.