Jestem ukrytą klatką w napisach końcowych.

 Bo ja, będąc dzieckiem z uśpioną mową duszy, teraz usłyszałem cię.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 Laura jest narkomanką dwuznaczności.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Wierzyć - to znaczy nawet nie pytać, jak długo jeszcze mamy iść po ciemku.

 Chcę wchłonąć ją i chodzić z nią w sobie przez resztę moich dni.

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Szukałeś mnie? - spytała go pewnego dnia, a on odparł: Przez całe życie.

 Kobieta nie powinna wkładać sukienki po to, żeby zaimponować innym kobietom, tylko po to, żeby ukochany mężczyzna mógł tę sukienkę z niej zdjąć.

 [...] mętlik zupełny, paranoja, schizofrenia i co kto chce.