Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.

 Nienawiść do ludzi jest potwornie męcząca.

 Nie szukaj mnie, nie trzeba.
Gdy jestem - nie dostrzegasz.
Gdy znikam - łzy wylewasz.
A mnie nie ma.

 Musi być jakaś droga pośrednia, że można jakoś dojść
do ładu z tym zasranym społeczeństwem,
niekoniecznie kompletnie się do niego przystosowując.

 
Swoich myśli i uczuć nie wolno spieniężać.

 Nie chodzi o to, by zapomnieć (...), ale by umieć wspominać.

 Strach to suma tego, co jest i co może się zdarzyć.

 (...) gdy nie ma czegoś takiego jak prawda, nie ma również miejsca na wątpienie.

 Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.

 Przeszłość zawsze wydawała mu się miejscem o wiele ciekawszym i milszym od ponurej teraźniejszości.

 (...) pamiętajcie, nigdy nie jest za późno, aby naprawić błąd.