A może czas istniał tylko wtedy, gdy byłeś świadkiem jego ...

 Każdy z nas jest kruchy niczym szkło,
nawet w najbardziej sprzyjających okolicznościach.

 Bo to jest piekło, a ja w nim tkwię.

 Najbardziej upokarzające - to gardzić samym sobą.

 Pragnę kieszeni pełnej znaków przestankowych,
aby zakończyć nimi myśli,
które wtłoczyłeś mi do głowy.

 Kochamy się jak dwie żywe zapałki. Nie rozmawiamy ale rozpalamy się.

 Garbaty nigdy nie widzi swojego garbu.

 Koszmar, który można przeżyć raz, za drugim razem zabija.

 Z przyjemnością jadamy mięso, bo lubimy zwierzęta.

 Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.