Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.

 Przecież niczego tak w życiu nie potrzebujemy jak miłości, no, może jeszcze tlenu.

 Aureliano (...) nie przestał pragnąć jej ani przez chwilę. Znajdował ją
w ciemnych sypialniach zdobytych miast(...), w zapachu zaschniętej krwi na bandażach rannych, w nagłym lęku wobec niebezpieczeństwa śmierci, wszędzie i o każdej godzinie.(...)Im głębiej jednak pogrążał jej obraz w gnoju wojny, tym bardziej wojna upodabniała się do Amaranty.

 Każdy niech żyje po swojemu...Bóg to spryciarz i rozpozna swoich...

 Śmierć jest łatwa, prosta, życie jest trudniejsze.

 Od problemów nie należy uciekać, tylko je rozwiązywać.

 Najdłużej trwa ta robota, której się wcale nie zaczyna.

 Popełniłem błąd, żyjąc przeszłością.
Nie można jechać na koniu z twarzą zwróconą do tyłu i jednocześnie kontrolować jazdy.

 Czyj nasiew tego plon.

 (...) niestety nienawiść zawsze jest bardziej zauważalna, niż obojętność, podobnie jak nienawiść i brak uczucia.

 Człowiek jest czymś zdumiewającym.