Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.

 Liczą się tylko marzenia. Bez nich jesteś niczym więcej niż pyłem na wietrze

 - Naprawdę cię kochałem! - wrzasnął.
Raptownie zerwał się z krzesła. -
Kochałem cię, a ty mnie zniszczyłaś.
Zabrałaś mi serce i rozdarłaś je na strzępy. Równie dobrze mogłaś mnie zasztyletować!

 W końcu niewiele jest rzeczy gorszych
niż facet, który nie zna swego miejsca.

 Wszyscy nosimy w sobie coś mocno ściśniętego, coś na kształt owych japońskich kwiatów co rozwijają się wówczas gdy rzuci się je na wodę.

 Nic nie przyprawia o poczucie takiej bezradności, jak rozpacz drugiej osoby.

 Jedyny sposób w jaki uczysz się co nie jest właściwe to przez doświadczenie.

 Oczy, w których nie widać duszy, są przerażające dla oczu, z których dusza wyziera.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne,
kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 A ty napisz podanie do muzeum osobliwości, żeby przyjęli na manekina.

 Nikt nie jest wyjątkowy i nawet nie ma się co łudzić, że jest inaczej.