Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.

 Zdechnąć można i człowiek nie wie nawet dlaczego.

 Uleganie kaprysom stanowi dowód wewnętrznej wolności.

 Ideał nigdy nie trwa dłużej niż chwilę.

 Uważam, że dusze są energią i nie ulegają zniszczeniu, kiedy umieramy. Zachowują wspomnienia o poprzednich żywotach, ale wspomnienia są zamknięte w szafce i tylko raz na jakiś czas, gdy szafka przypadkiem się otwiera, wypada parę rzeczy -
wizje i deja vu.

 Wygoda usypia ideał.

 Lubię być sama, przed nikim nie muszę wtedy udawać.

 Póki życie, póty nadzieja.

 W dyplomacji ultimatum to stanowcze żądanie,
po którym przechodzi się do ustępstw.

 Szczęście to coś do zrobienia, ktoś do kochania i nadzieja na coś.

 Krzywda boli, ale nie niszczy. Problemem jest osamotnienie, do którego prowadzi krzywda.