Najbardziej obawiam się śmierci mojej wyobraźni.

 Każdy ma prawo do szczęścia, tylko nie potrafi tego szczęścia wokół siebie tworzyć.

 Znowu płakałem, niemożliwą
przeszłością pijany.

 Jakie to dziwne, że kiedy człowiek nosi w sercu jakąś własną tajemną teorię, do której właściwie nie chce się przyznać,
a usłyszy ją z ust kogoś innego, z pasją jej zaprzecza.

 Człowiek to zwierzę towarzyskie.

 Świat nigdy nie patrzy, gdy dzieją się rzeczy wielkie.

 To, co przeraża nas w ciemną burzliwą noc, za dnia wydaje się zaledwie interesujące.

 Człowiek umiera dopiero wtedy, kiedy nie chce.

 Jego dusza wzbiła się pod niebiosa, by zaraz runąć na ziemię.

 Moje poszukiwania tajemnicy życia zakończyłem na atomach i elektronach, które są całkowicie jego pozbawione. Gdzieś po drodze życie przelało mi się przez palce.

 Niechlujność języka ułatwia posiadanie głupich myśli.