– Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską! – Jurku, ...
– Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską!
– Jurku, spokój się!
Nigdy nie zwyciężysz wroga, którego twoja wyobraźnia uczyniła niepokonanym.
Przyjdź i przypomnij mi, że jeszcze żyję.
Wielki filozof, który stwierdził, że czas leczy rany, zapomniał dodać, ile musi być tego czasu.
Wierzę, że wszystko ostatecznie musi mieć sens jakiś w ogólnej kompozycji życia.
-przypominasz mi coś, kiedy patrzę na ciebie. -coś przykrego? -coś, o czym nie chcę pamiętać. -co? -życie.
Dlaczego nieobecność tak bardzo potęguje miłość?
Uczucia są niekiedy tak nieśmiałe, że można je wyczuć czubkiem języka.
Jest bardziej żywy w pamięci, niż ja jestem w prawdziwym życiu.
Była to noc, kiedy smutek może ogarnąć najweselszych ludzi, kiedy dla człowieka wrażliwego miłość staje się przedmiotem troski, nadzieja przeradza się w złe przeczucia, a z wiary zostaje zaledwie nadzieja .
[...] na zalanej słońcem łące, daleko od utartych ścieżek codziennego życia.