Patrzyłam na nich wszystkich śmiejących się, beztroskich i melancholia powoli ...

 Błędy, błędy. Wydaje mi się, że jestem zdolny tylko do popełniania błędów.

 Gdy mówisz, niech twoje słowa trwają w czasie jak kamień.

 Dotąd nie zdawała sobie sprawy, że zakochanie jest jak krok w przepaść: człowiek leci na łeb, na szyję i nigdy nie wie gdzie spadnie.

 Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia i padam ofiarą własnych płomieni, a gdy jestem pogrążony w płomieniach, parzę innych.

 Niebezpieczeństwo jest ciche. Nie usłyszysz, gdy nadleci na szarych piórach.

 Żal bywa potwornie samolubny.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...

 Tylko jedno może unicestwić marzenie- strach przed porażką.

 Człowiek jest geniuszem, kiedy śni.

 Zanotowałem w pamięci, żeby nigdy nie obsypywać komplementami kobiety, która ma w ręku kawał surowego mięsa. Jakoś nie bardzo to wtedy działa.