Ludzie bardzo chcą ufać, zwierzać się. Tylko zwykle się boją.

 Kobiety żyją wspomnieniami. Mężczyźni tym, co zapomnieli.

 Zrobiłam, co mogłam, żeby nie zełgać i prawdy nie powiedzieć.

 Porozumienie osiąga się, gdy jedna ze stron udaje, że wierzy w dyrdymały opowiadane przez drugą.

 Milusio. Jestem swojska. Jak para starych skarpetek.

 Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.

 Niektórzy wyruszyli tutaj nie po to, żeby dokądś dotrzeć, ale żeby przed czymś uciec.

 (...) najlepszy sposób na problemy to je przelecieć.

 Kiedy mag ma już dosyć szukania tłuczonego szkła w jedzeniu, ma już dosyć życia.

 Nie mam siły być szczęśliwa, chciałaby mu powiedzieć. Przecież ledwie starcza mi sił na bycie nieszczęśliwą. Utrzymać się na nogach - oto mój wielki projekt!

 Miłość, którą mnie obdarzał - to było za mało.