Nie naprawiaj czegoś, co nie jest zepsute.

 Życie składa się z takiego łańcucha złączonych ze sobą rozstań.

 Nie wystarczy kogoś kochać. Trzeba kochać odważnie. Trzeba tak kochać, aby nic nie mogło zabić tej miłości, ani złoczyńca, ani niecny zamysł, ani prawo - boskie czy ziemskie, nic.

 [...] nie poznajesz prawdy natychmiast, kiedy się pojawia. Bardzo często objawia się jako coś obcego i dziwnego. Czasami zupełnie niepożądanego.

 Kochał ją, co oznacza, że przyzwyczaił się do niej i potrzebował mieć ją w pobliżu.

 Umieranie jest straszne tylko wtedy, kiedy trwa długo i jest tak bolesne, że upokarza człowieka.

 Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż Sonia kiedyś doń dołączy.

 Cierpienie wywoływało bliskość.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą, jak kelnerzy w restauracjach, zauważyliście?

 A droga wiedzie w przód i w przód
Choć zaczęła się tuż za progiem –
I w dal przede mną mknie na wschód,
A ja wciąż za nią – tak jak mogę…
Skorymi stopy za nią w ślad –
Aż w szerszą się rozpłynie drogę,
Gdzie strumień licznych dróg już wpadł…
A potem dokąd? – rzec nie mogę.

 Mam już taki charakter że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.