Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.

 Problem w tym, że czasem słowa są jak strzały. Kiedy je wystrzelisz, nie ma już odwrotu.

 Celem pielgrzymki jest drugi pielgrzym.

 Ironia życia, łącznik między pracą a wypoczynkiem.

 Całe to miejsce to takie piękne rumiane jabłko, tyle że zgniłe w środku.

 Czytanie to bardzo osobiste przeżycie.

 Źle się w marcu urodzić, bo trudno takiemu dogodzić.

 Pragnęłam mieć go blisko, jak najbliżej. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogłabym zgodzić się na jego odejście...

 To człowiek zawsze stwarzał swoich bogów, nie zaś oni jego.

 A kto z nami nie wypije – tego we dwa kije.

 Czasami więcej odwagi potrzeba, aby się wycofać, niż dalej walczyć.