Nie można ciągle dostawać od życia, niczego w zamian nie ...
Nie można ciągle dostawać od życia, niczego w zamian nie tracąc.
Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.
Im więcej poznaję świat, tym mniej mi się podoba, a każdy dzień utwierdza mnie w przekonaniu o ludzkiej niestałości i o tym, jak mało można ufać pozorom cnoty czy rozumu.
Miałem u stóp cały świat. A ponieważ byłem sobą, wszystko to spieprzyłem.
Czasem obracam się i czuję w powietrzu twój zapach i nie mogę, kurwa, nie mogę nie wyrazić tego potwornego kurewsko koszmarnego fizycznego bólu kurewskiej tęsknoty za tobą.
Jedna kropla miłości jest więcej warta niż ocean dobrych chęci i rozumu.
Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.
Zła kawa tylko trochę zyskuje, jeśli jest gorąca.
Ile setek lub tysięcy wzajemnych muśnięć palcami potrzeba, żeby się kochać? Dlaczego w ogóle ludzie się kochają?
Tak chyba wyglądają wszystkie pożegnania - przypominają skok w przepaść. Najtrudniej podjąć decyzję, że się to zrobi. Kiedy już się leci, nie można zrobić nic innego, jak tylko się temu poddać.
Ale zbyt dużo miłości jest trucizną, zwłaszcza kiedy ta miłość jest nieodwzajemniona.