W pośpiechu nie docenia się cudów.

 Czasem miłość wymaga nie tego, czego by się chciało, ale tego, co jest najlepsze.

 Lepiej stracić okazję do żartu, niż przyjaciela.

 Pasja może człowieka zarówno zniszczyć, jak i uszczęśliwić.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Nie mam nic przeciwko mojemu zniewoleniu, ale ta zwierzęca skóra i otoczenie mojej klatki jest, niestety, dość odpychające.

 Płacze nad dziećmi, które utraciła, nad mężem, którego nigdy nie przestała kochać, i nad światem, w którym nie ma dla niej miejsca.

 ...ważną rzeczą jest nie to, co się daje, ale to, z czego się ustępuje.

 Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. Muszą się wiele nauczyć. Człowiek nigdy się niczego nie nauczy, jeśli nie podejmuje ryzyka.

 Im więcej widzę,
tym mniej rzeczy
jestem pewien.

 Jeśli nie możesz dziś nikogo kochać, przynajmniej postaraj się nikogo nie skrzywdzić.