Świat należy do szaleńców albo do hipokrytów. Tylko te dwa ...

 Tak wiele we mnie zgliszczy. Jak żyć, kiedy w człowieku tyle śmierci?

 Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.

 Bohaterowie mają to do siebie, że ich moc wzrasta w miarę powtarzania opowieści.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Gdyby ani jeden człowiek na świecie nie kochał, słońce by zgasło.

 Jeżeli się oddaje komuś serce i ten ktoś umiera, czy zabiera ofiarowane serce ze sobą? Czy potem do końca życia chodzi się z wielką dziurą w środku, której już nic nigdy nie zdoła zapełnić?

 Powiadają, że w każdym domu gdzieś kryje się szkielet.

 Wszyscy na ten nierząd narzekają, widzą, iż źle coś, gdy nic nie dbają.

 Droga to życie.

 Bycie szczerym z innymi upoważnia Cię do bycia szczerym ze sobą.