Żałuję wszystkiego, co zrobiłem... Oprócz tego, że Cię kocham.

 Żyjemy w sieci; nie wyprujesz z niej nitek, ani nie wszyjesz nowych.

 Każdy kiedyś umrze. Ale są tacy, na których odejście nigdy nie będziemy gotowi.

 Nie miał nic, ale to już było coś, a teraz mu to odebrano.

 Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

 - Wspomnienia – powiedział jakiś melodyjny głos za jej plecami. – To pajęczyny, w które łapie się umysł.

 Mali ludzie czerpią olbrzymią radość z błędów i gaf popełnianych przez ludzi wielkich.

 Pogoń za szczęściem się kończy. Zawsze bezcelowa, ale dla której warto poświęcić życie.

 Nigdy nie jest za późno – pomyślała – nigdy, nawet na godzinę przed nicością nie jest za późno.

 Nie godzi się ranić i zwodzić kogoś, kto już został zraniony i zwiedziony.

 Na pierwszej randce spytałam, co we mnie widzi. Odpowiedział: "Swoją przyszłość".