Nawet liść na wietrze kiedyś musi opaść.

 Wybierając zwątpienie jako filozofię życia to tak, jak wybierać bezruch jako sposób przemieszczania się w przestrzeni.

 Piękno to kwestia gustu. Nie zawsze widać je na pierwszy rzut oka.

 Skręcę kark pierwszemu, który mnie dotknie.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Nie boję się obcych.
Bardziej od nieznajomych
przerażają mnie bliscy,
których oczu nie poznaję.

 ...czy nam się podoba, czy nie; w jakiś nieunikniony sposób wszyscy się zmieniamy;

 Wszyscy pragniemy szczęścia
i bardzo o nie zabiegamy. Ale
kiedy już przyjdzie, zaczynamy
rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 Nie ma takiego gniewu, który by trwał wiecznie.

 Wnioski? Owszem, są wnioski. Jestem idiotką. To jest wniosek główny.

 Trawa musi się ugiąć, gdy wieje wiatr.