Postęp to największa złośliwość Matki Ziemi.

 Tęsknota za tobą zniszczy mnie jak rak.

 Lubię siedzieć nisko (...) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.

 Spośród wszelkich trudności, które spotykają człowieka
w życiu, nic nie stanowi gorszej kary niż zwykłe czekanie.

 Przesada, nawet w czymś dobrym, może się okazać niszczycielska.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.

 Wyglądasz znajomo. Groziłem ci już kiedyś?

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Zrozumienie to jedynie suma nieporozumień.

 Jesteśmy świadomymi swych czynów dorosłymi i to, co robimy za zamkniętymi drzwiami, jest wyłącznie naszą sprawą.

 Ważne, by pamiętać, że zawsze po rozpaczy może nastąpić radość.