Kto jest sam nie może zostać opuszczony.

 Spiski wewnątrz spisków, ale i tak wszystkie drogi prowadzą do smoczej paszczy.

 Wszystko już było, oprócz nas...

 Nas nie ma co żałować. Zupełnie dobrze obejdzie się bez nas ludzkość.

 Chroń ją, Boże. Ja zajmę się resztą.

 Puchatek spojrzał na obydwie łapki. Wiedział, że jedna z nich jest prawa, i wiedział jeszcze, że kiedy już się ustaliło, która z nich jest prawa, to druga była lewą, ale nigdy nie wiedział, jak zacząć.

 Czytanie to dla mnie rozrywka, oderwanie myśli, pocieszenie, małe samobójstwo. Kiedy nie mogę już znieść świata, zwijam się w kłębek z książką, tym małym statkiem kosmicznym, którym odlatuję daleko od wszystkiego.

 I przez okamgnienie niemal mam wrażenie, że jesteśmy znowu razem.

 Spojrzał na nią takim wzrokiem, jakby brał miarę na kaftan bezpieczeństwa.

 Jak to jest, że ludzie, w których życiu chcemy coś znaczyć, przechodzą obok, wymykają się, odchodzą?

 Nie wiem, co się dzieje na świecie, bo okna mam pozasłaniane.