Mężczyźni byli jak jabłka: wystarczyło sięgnąć ręką, by któregoś zerwać.

 Biegłem. Biegłem, aż moje mięśnie zaczęły palić, a w moich żyłach począł płynąć kwas. A potem pobiegłem jeszcze trochę.

 Jest moc silniejsza niż przestrzeń
i czas razem wzięte.Jest siła,co wiąże ludzi ze sobą,mocniejsza niż strach
i zwątpienie.Siła,co przywraca wzrok niewidomemu i opiera się normalnym procesom rozkładu.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Choroba psychiczna to strasznie samolubna rzecz.

 Wreszcie każde z nich będzie po sobie wspomnieniem.

 Zamiary są wiatrem, kiedy nie idą z wykonaniem w parze

 Łatwo wciągnąć się w grę, „co by było, gdyby”, ale jest to krótka i śliska droga do rozpaczy.

 Czasami, Wiktorio, nawet anioły popełniają błędy.

 [...] nawet szczęśliwe numery nie zawsze wygrywają.

 Samotność to żałosny, zgorzkniały towarzysz.