Zastanówcie się, o co prosicie, bo przy odrobinie pecha możecie ...

 Moje życie jest, jak moje włosy - trudne do ułożenia.

 Prawdę można sobie tylko przypomnieć,
ale jej się nie wymyśli.

 Czas jest złodziejem pamięci.

 Jestem skrajnie wyczerpany,
a przecież jest rano...

 Kochanie, to jak krzew tarniny: kwiaty, słodycz, woń, ciernie i krople krwi.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Pueri, sursum aves - chłopaki,w górę ptaki.

 Każdy człowiek potrzebuje stale nawet pewnej ilości trosk,
cierpień lub biedy,
tak jak okręt potrzebuje balastu,
by płynąć prosto i równo.

 Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny

 Tylko głupcy uciekają z nieba, nawet jeśli to niebo zamieszkują piekielne zjawy.