Żyć w świecie, nie rozumiejąc jego sensu, to jak błąkać ...

 Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.

 Tak wiele mnie nauczyła. I nadal uczy mnie tak wiele. Nauczyła mnie kwestionować. I nigdy nie żałować…

 Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.

 Błyszczą przez mgnienie oka, aby zagasnąć na całą wieczność i to się nazywa życiem.

 Niektórzy (...) stawiają się nie wtedy, kiedy trzeba.

 Kiedy patrzysz na swoją matkę, masz przed oczami najczystszą miłość, jakiej kiedykolwiek zaznasz.

 Nie cel się liczy, ale sposób
w jaki się do niego dociera.

 Gdy nie ma się teraźniejszości, trzeba zawczasu zadbać o przyszłość.

 Czy to rzeczy upodabniają się do ludzi, którzy je posiadają czy raczej ludzie do rzeczy?

 Powietrze smakowało jakby ktoś je gotował całymi godzinami, a potem zaczekał, aż wystygnie.