Tak wiele we mnie zgliszczy. Jak żyć, kiedy w człowieku ...

 Najważniejsze są
wspomnienia. Kiedy
nie zostaje już nic,
wspomnienia wciąż
żyją.

 Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.

 Moja miłość była jak choroba. Nie chciałem jej,
nie wierzyłem w nią, spadła na mnie wbrew
mojej woli i nie mogłem się przed nią obronić.

 Karty z przeszłości każdy tasuje, jak mu pasuje.

 Bo tak naprawdę wszystko, co można zrobić, to kochać drugiego człowieka.

 Po Bogu, Shakespeare stworzył najwięcej.

 -Myśl o mnie za każdym razem, gdy będziesz patrzeć w gwiazdy.
-Nie zamierzam ograniczać się do gwiazd.

 Kąty w kwadracie, pas startowy, mężczyźni - niektóre rzeczy są i pozostaną proste.

 Ja nie dla ludzi chcę być kimś. Chcę być kimś dla siebie.

 Ludzie wierzą w Boga, gdyż zostali uwarunkowani na wiarę w Boga.