Lubię deszcz, bo pada na wszystkich jednakowo.

 Pewne rzeczy nie są warte bólu, nawet jeśli potrafisz go przeżyć.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Co znaczą dwadzieścia cztery godziny, kiedy nie udało się całe życie?

 Książka powinna w duszy czytelnika wywoływać obrażenia.

 Czemu lubię przytknąć do skroni swoje palce imitując ich kształtem kształt broni?

 Wolność to stan umysłu.

 Wprawdzie nie pada, ale za to leje.

 Właśnie to, że mówię głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 Umierający starzec jest jak płonąca biblioteka.

 Wypłakałam duszę z ciała ,tak jakbym musiała wypluć z siebie krwawe strzępy wspomnień.