Tak się właśnie tyje, mało głodny, a żre z łakomstwa.

 Kłamstwo lepi się do człowieka jak smoła.

 Nie warto stać się dorosłym gdyż to oznacza utratę mieszkania w krainie marzeń oraz otrzymania biletu w jedną stronę – do stacji rozsądek.

 Ja już dawno zapomniałem jak się uśmiechać.

 Nie rezygnuj z marzeń,
nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.

 Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie.
Wiem dobrze, że czas ją zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno.
Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty.

 Środowisko każdej istoty jest kluczem do jej tożsamości.

 Gdybym sam nie brał udziału w tej zadymie, to bym normalnie zażądał torby z popcornem.

 
Tysiącmilowa podróż zaczyna się od pierwszego kroku... we właściwym kierunku.

 Gdyby nie myśl o samobójstwie, już dawno bym się zabił.

 Prawda była taka, że szczęście i ja od bardzo dawna nie byliśmy ze sobą w najlepszych stosunkach.