To jego jedyna wada. Włazi mi do serca. Sprawia, że ...

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Gdybyśmy byli tak mądrzy,
by wsłuchać się w ciszę!
Lecz wciąż jesteśmy ludźmi
i nie potrafimy nawet
słuchać własnych rozmów.

 Prawdziwy przyjaciel nie potrafi użalać się nad Tobą.

 Nie ma bardziej podstępnego wroga niż wyobraźnia.

 Rozmyślał o życiu, które przerywa - a może kończy? - śmierć.

 Życie nic nie znaczy kiedy nie jest wielką przygodą.

 Nie traktuj życia zbyt poważnie.
I tak nie wyjdziesz z niego żywy.

 Nie chciało mi się już tam być, w ogóle nie chciało mi się już być, ale tam w zajebistej szczególności.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Nie ten kto z tobą tańczy,
nie ten, który się śmieje,
a ten kto z tobą płacze,
jest twoim przyjacielem.