Nie chciała, aby widział, że płacze. Była przecież tak dumna.

 Nie zaznałem ani jednej chwili pełni, prawdziwego szczęścia, w której nie pomyślałbym, że to moment, aby zniknąć na zawsze - teraz albo nigdy.

 I znowu - trach! Sprężyna pęknięta, nici poplątane, w głowie ciemność.

 Zrób mi tę przyjemność. Uwielbiaj mnie mimo wszystko.

 Sprytni despoci nigdy nie ponoszą konsekwencji swoich czynów.

 Wiara to czyny. Jest się tym, co się robi, a nie tym, w co się wierzy.

 Nienawiść jest jak pożądanie, wyklucza intelekt, zamienia człowieka w czysty instynkt.

 Historia miłosna ze szczęśliwym zakończeniem nie ma najmniejszej szansy, by stać się legenda...

 Odebrali mi wszystkie siły, kiedy nauczyli mnie, że jestem nikim.

 (...) nigdy rzeczywistość nie dorówna marzeniom.

 Po dziewiąte:
Życie jest nic niewarte
Po dziesiąte:
Może jest wiersza warte?