
Miłość jest jak klepsydra: serce napełnia się w miarę, jak ...
Miłość jest jak klepsydra: serce napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.
Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.
Chętne ucho słuchacza podnieca język opowiadającego.
Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.
Kochać to znaczy być wrażliwym. Pokochaj cokolwiek, a twoje serce z pewnością odczuje ból, a może nawet zostanie złamane. Jeśli chcesz mieć pewność utrzymania serce w stanie nienaruszonym, nie wolno ci go ofiarować nikomu.
Otul je ostrożnie swoimi hobby i odrobiną luksusu, unikaj wszelkich komplikacji, zamknij je bezpiecznie w szkatule lub trumnie własnego egoizmu. Ale w tej szkatule - bezpieczne, w ciemności, w bezruchu, bez powietrza - ono się zmieni.
Nie będzie złamane, nie, ono stanie się nie do złamania, nieprzystępne, zatwardziałe.
Oblicze jest niczym płótno, na którym zdarzenia odciskają swój ślad.
Masz wrażenie, że za chwile ktoś zrujnuje Ci " życie "? To nie zadręczaj się ta osoba już to zrobiła.
Kiedy pasja staje się twoją pracą, wtedy życie ma sens. Inaczej wegetujesz z dnia na dzień.
Na pewno jest tak, że to, co przeżywa się z kimś, wspólnie z kimś – przeżywa się podwójnie.
Czemu nie dajesz o sobie znać? Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...
Musisz zachować tęsknotę.
To ona trzyma nas przy życiu.