Jestem głodniejszy niż dzieciak trzeciego dnia na turnusie odchudzającym.

 A przeszłość nie rzuca cienia na spokój i szczęście teraźniejszości.

 Strasznie przejmuję się tym, że się nie przejmuje niczym.

 - Może zadzwonię do ciebie, kiedy ją skończę czytać?

– Ale przecież nie znasz mojego numeru – zauważył.

– Mam dziwne przeczucie, że zapisałeś mi go na karcie tytułowej.

Uśmiechnął się tym niemądrym uśmiechem.

– I ty twierdzisz, że się dobrze nie znamy.

 Ale co to znaczy: kochał?
Czyż kocha się tego, komu
się siebie wzbrania, czy też tego,
komu się siebie oddaje?

 Ale przecież ty wiesz lepiej.

 Kocham cię i to mnie zabija.

 Trzeba coś kochać, żeby to znienawidzić.

 Czy czasem chce ci się czegoś, ale za żadne skarby świata nie potrafisz dociec czego?

 Niebo jest posiniaczone, tylko burza może je uleczyć.

 Zupa, jak to miała w zwyczaju, milczała niczym zaklęta, aczkolwiek w tym milczeniu dało się wyczuć wyraźne potępienie.