Wiedza bowiem przynosi ból.

 Nigdy nie należy ubierać w słowa naszych lęków.

 Kiedy chrzanisz wszystko i nikt ci już nic nie mówi, to znaczy to, że dali sobie z tobą spokój.

 Człowiek, który czyta - naprawdę czyta - jest nieobecny duchem.

 Jak się człowiek długo nad czymś głowi, to się myli.

 "Podobnie jak w stanie embrionalnym nie ulegając wpływom byłem posłuszny jedynie samemu sobie i przeglądając się w wodach płodowych nabierałem szacunku do siebie, tak teraz wsłuchiwałem się krytycznie w pierwsze spontaniczne wypowiedzi rodziców pod żarówkami. Miałem wyczulone ucho. Choć można było nazwać je małym, odstającym, zalepionym od biedy ślicznym, zachowywało jednak każde z tych tak dotąd dla mnie ważnych , bo stanowiących pierwsze wrażenia zdań. Więcej jeszcze: wszystko, co pochwyciłem owym uchem, oceniałem natychmiast maleńkim mózgiem i po rozważeniu tego, co usłyszałem, postanowiłem to i owo przyjąć - tamto zdecydowanie odrzucić.

 Po prostu nie mamy czasu zrozumieć wszystkiego co nam się przydarza. Czasami musimy przyjmować najbardziej szalone rzeczy takimi, jakie są.

 Nigdy nie należy sądzić, że w życiu przeżyliśmy już wszystko.

 Świat dzieli się na dwie połowy, w jednej z nich jest nie do życia, w drugiej nie do wytrzymania.

 Dusze żyją nadal bez ciała,ale ciało bez duszy nadaje się tylko na kompost.

 Nasze problemy zostały stworzone przez ludzi i mogą zostać przez ludzi rozwiązane.