Własny głos słyszy się gardłem, lecz własne życie można usłyszeć ...

 Moja słabość zarosła twoją miłością.

 Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.

 Na tym polega tragedia. Nie na tym, że jeden człowiek miał odwagę wybrać zło. Ale że miliony nie odważyły się wybrać dobra.

 Nigdy nie przyszło mi do głowy, że nieobecność może zajmować tyle miejsca, znacznie więcej niż obecność.

 Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni i szlachetni.

 W blasku życia zawsze towarzyszą nam cienie śmierci.

 Absolut jest niezłożony jak geometryczny punkt.

 Wolę umrzeć na własnych warunkach, niż żyć na ich.

 (...) sercem swym będę rozważał,
a mój duch będzie pilnie dociekał.

 Ten kraj to nic dobrego. Rozszarpujemy się tu wzajemnie na strzępu.