
Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.
Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.
Kiedy nasze dziecko odjeżdża- dokądkolwiek- to zawsze jest za daleko.
Krewni są jak przestępcy zawsze trzymają się razem (...).
Fajne jest życie we dwoje. Szczególnie po pięćdziesiątce kiedy ma się za sobą różne przejścia.
Jeśli istnieje odpowiedź, można ją odnaleźć tylko w samym procesie szukania. To właśnie on jest sercem tworzenia...
Nie znam roli, którą gram, wiem tylko, że jest moja, niewymienna.
Wiedzę możemy zdobywać od innych,
ale mądrości musimy nauczyć się sami.
Widzicie, wspomnienia wywołują ból. Najdotkliwszy zaś sprawiają najlepsze z nich.
Niektórych książek wystarczy skosztować,
inne się połyka,
a tylko nieliczne trzeba przeżuć
i strawić do końca.
Miłość to jedyny kamień, który zawsze potyka się o tego samego człowieka.
Każdy dzień przynosi potwierdzenie ludzkiej niestałości.