Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.
Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.
Udostępnij:
Inspiracje:
Najbardziej brakowało mi twojego milczenia.
– Jolu, zdejm kapelusz. Będziemy uprawiać miłość francuską!
– Jurku, spokój się!
Dobrze być z przyjaciółmi, dobrze być tam, gdzie człowiek ma swoje miejsce... dobrze mieć swoją bezpieczną przystań, do której zawsze można wrócić.
Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.
W polityce jest czasem jak w gramatyce:
błąd, który popełniają wszyscy,
zostaje w końcu uznany za zasadę.
Powiedziała mi: Tak bardzo się boję...
Zapytałem: Czego? A ona: Bo jestem tak bardzo szczęśliwa. Takie szczęście jest aż przerażające. Zapytałem ją, dlaczego tak uważa. Odpowiedziała: Bo takie szczęście przytrafia się tylko wtedy, gdy zaraz ma się coś utracić.
W obliczu śmierci
nie ma sprytnych,
nie ma odważnych.
Straszy brak uzyskania drugiej szansy!
Bóg dał ręce po to, aby brać.
To w porządku kochać kogoś bez wzajemności, dopóki ten ktoś jest wart miłości. Dopóki na nią zasługuje.
Konserwatysta to człowiek, który siedzi i myśli. Głównie siedzi.