Jest tyle do powiedzenia i niewiadomo, jak to powiedzieć.

 Idąc prosto przed siebie, nie można zajść daleko.

 Pan chce widzieć sens, a dopuszcza się największego bezsensu. To doprawdy może przyprawić o rozpacz.

 [...] bałem się pogryzienia przez chorą na wściekliznę rzeczywistość, strzaskania iluzji, romantyzmu utopionego w ostatnich złotówkach, dylematach - cola czy chleb.

 Kto ma dalej do ziemi, tego bardziej boli jak spada.

 To ja was zabiłam, myślę, mijając stertę trupów. I was. Was też.

 Egoizm nie polega na tym, że żyje się tak,
jak się chce, lecz na żądaniu
od innych, by żyli tak, jak my chcemy.

 Twierdził, że ręka Boga widoczna jest w otaczającym nas porządku natury.

 Ludzie nie umieją myśleć, Castor. Jedynie myślą, że myślą.

 Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja.

 Szczęście domaga się krótkich zdań.