Nie ma na świecie takiej rzeczy, której nie naprawi sernik.

 Absurdem jest dzielić ludzi na dobrych i złych. Ludzie są tylko czarujący i nudni.

 No cóż, mogło być gorzej, ale też mogło być dużo lepiej.

 Miłość jest uczuciem bezinteresownym, jednokierunkową ulicą. To dlatego można kochać miasta, architekturę samą w sobie, muzykę, nieżyjących poetów czy, przy jakimś szczególnym temperamencie, osobę boską. Bo miłość jest związkiem między odbiciem i jego przedmiotem. To w końcu przynosi nas z powrotem do tego miasta.

 Ostatecznie reguły są po to, by je łamać.

 Jest jeszcze na świecie rozsądek? Czy już zostały na nim tylko skurwysyństwo i pogarda?

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Nikt prawie nie wie,
dokąd go zaprowadzi droga,
póki nie stanie u celu.

 Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.

 Dopiero znacznie później uświadomiłem sobie, że chyba coś jest nie w porządku, jeśli sen i jawa tak bardzo różnią się od siebie. Świadczy to o tym, że coś w sobie tłumimy.

 Czasem nie trzeba słów,by wiedzieć,że coś się zmieniło.