Przyjaźń czyniła człowieka bezbronnym i wystawiała go na atak.

 Gdy dobrze, nie trudno dobrym być,
w trudach poznaje się bohaterów.

 (...) ja natomiast przepadam za książkami, które w moim życiu stają się ważniejsze niż życie jako takie.

 Czasem nie jest najważniejsze to, aby spełniać marzenia, ale to, aby uparcie o nie walczyć.

 Naszą najważniejszą troską powinno być wspieranie nauki i literatury. Wiedza jest w każdym kraju najpewniejszą podstawą powszechnego szczęścia.

 Ale każde życie stanowi dla każdego całe sto procent, więc może ma to jakiś sens.

 Ci, co chcą dobrze, postępują w taki sam sposób jak ci, co chcą źle.

 Życie polega na poszukiwaniu i tęsknocie.

 (...)zmieniałem się w kałużę głupoty.

 Zawsze spóźniamy się z życiem. Czas nie daje drugiej szansy. Życie rozgrywa się od razu na czysto.

 Ludzie z wiekiem nie stają się lepsi, stają się tylko sprytniejsi. Kiedy jesteś starszy i mądrzejszy, to wcale nie przestajesz obrywać skrzydełek muchom, po prostu potrafisz wymyślić lepsze powody, żeby to usprawiedliwić.