Przyjaźń czyniła człowieka bezbronnym i wystawiała go na atak.

 Nie przynosimy niczego na ten świat, a już bankowo niczego nie zabieramy.

 Na dnie piekła bulgocze śmiech.

 W palcach wyobraźni trzymam niedopałek marzeń.

 Odrywamy kawałki od całości, klasyfikujemy dzieląc na drobiny, niepostrzeżenie stając się pyłem.

 Zło jest równie kruche co głupie.

 Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.

 Życie jest jedno i trzeba je godnie przeżyć i w zgodzie ze sobą.

 Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.

 Pożar zawsze zostawia po sobie popioły.

 Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.