Poznawanie siebie , to zadanie na całe życie.

 Prawdziwą miarą człowieka jest to, jak traktuje kogoś, kto nie może mu się w żaden sposób odwdzięczyć.

 Dobrzy szukają się wzajemnie,
ale źli stronią od siebie.

 Gdy chcesz zburzyć mur, nie zaczynasz od tego co jest za nim, ale od tego, kto go postawił.

 Wszystkie aspekty ludzkiej natury powinny być nie tylko mile widziane, ale witane z radością czy wręcz celebrowane. Już dość walki o przetrwanie. Nadszedł czas radości i tańca. Wszystko, czym jesteśmy, jest piękne. Nie tylko się z tym pogódźmy, ale dostrzeżmy jakie to fantastyczne i niezwykłe.

 Bóg, którzy jej strzeże, ma czasami ręce splamione krwią.

 Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało?
Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach?
Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból,
zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.

 Jedyny sposób, żeby ludzie byli razem, to zesłać im dżumę.

 Do okrucieństwa trzeba dwojga, nie uważasz? Ktoś musi zadawać ból i ktoś musi cierpieć.

 Długa choroba rodziców zniechęci najbardziej przywiązanego syna.

 Człowiek bez żadnych konkretnych osiągnięć wszędzie jest tylko popychadłem.